Wat nu weer? De Hoofdpiet uit het onschuldige Sinterklaasjournaal is met de dood bedreigd omdat hij aan de goedgelovige kinderen heeft uitgelegd dat de papa’s en mama’s soms de cadeautjes kopen en dat de buurman op het raam bonst als ze voor de deur staan. Inderdaad een volstrekt ridicule en vooral een totaal onbegrijpelijke actie van de volwassen bedenkers van dit populaire peuterprogramma. Hier zit ongetwijfeld een woke pedagoog achter die bij de kleuters een trauma wil voorkomen. Je verwacht dat een verstandelijk gehandicapt neefje het Sinterklaasgeheim te vroeg aan de kinderen verraadt, maar niet de Hoofdpiet zelf. Maar om die arme sukkel hiervoor nou met de dood te bedreigen….
Wie de Hoofdpiet bedreigen? Ik vrees toetsenbordterroristen die ook in staat zijn om Sinterklaas binnenkort zelf van het dak te blazen. Misschien liggen ze al dagen met hun Kalasjnikov in de bosjes tot ze de goedheiligman over het dak zien galopperen. Daarna slaan ze meedogenloos toe.
Ik geef toe: ik hallucineer. Vannacht droomde ik dat de vrijgesproken Marco namens ons land naar het Eurovisie Songfestival gaat. Met een klezmerband en een meisjeskoor. Eenmaal wakker las ik het verbijsterende verhaal over gemeentelijke grafschenners die nog niet zo lang geleden in Dordrecht in grafkelders doodskisten openden. Ze wilden dat de lijken sneller gingen ontbinden. Dit gebeurde zonder toestemming van de nabestaanden. Laat staan van de dooien zelf. Ze sprenkelden een of ander chemisch goedje over het lijk in de hoop dat het sneller zou oprotten. Waarschijnlijk werd dat spul gratis geleverd door de plaatselijke gifmenger Chemours.
Het is allemaal echt gebeurd, huilde ik mezelf in slaap terwijl ik nog even dacht aan mijn samenzijn met de verwarde dubbel-demissionaire vicepremier Mona Keijzer aan een Hilversumse talkshowtafel. Dat was afgelopen donderdagavond. De presentator vroeg haar naar haar palingpopulaire berichtjes op X waarin ze de NOS beschuldigde van het klakkeloos overtikken van Hamas-propaganda. Daar wilde ze het niet over hebben. Maar de rest van de tafel wel. Het is namelijk nogal een aantijging van een minister. Tim de Wit vroeg heel beleefd of ze dat van dat overtikken ook werkelijk vindt. Daar wilde ze geen antwoord op geven. Waarom niet? Ook daar wilde ze geen antwoord op geven. Ze kwam uiteindelijk met de cruijffiaanse stelling dat ze had gezegd wat ze erover gezegd had en meer was er niet aan toe te voegen. Ik hoop dat het Haagse supertrio Buma-Jetten-Bontenbal een beetje haast maakt met het formeren van een nieuw kabinet. Dit soort politici is namelijk echt niet langer te doen. Het is ook beter voor Mona zelf als ze verdwijnt. Wat ze moet gaan doen? Vrijwilligerswerk. Misschien is er bij haar in de buurt een sympathieke hospice waar ze een kopje koffie kan schenken. Of als parkeerwacht in zo’n geel hesje.
Ik word langzaam krankzinnig. Dat komt ook door de Ajax-hooligans, die afgelopen zondag met een soort bazooka’s de meest gevaarlijke lawinepijlen vanuit hun zogenaamde sfeervak op hun eigen spelers afvuurden. Een Amsterdamse vriend van mij spreekt sfeervak altijd uit als zweervak.
Maar waarom schieten Ajax-supporters op hun eigen spelers? Waarom ondermijnt de Hoofdpiet zijn eigen sprookje? Waarom openden slaafse ambtenaren zeven jaar dichte doodskisten? Wie wil blonde Mona op een aantal ministersposten tegelijk?
De belangrijkste vraag van deze week was of er in de Johan Cruijff Arena afgelopen zondag goed gefouilleerd is. Ik was er niet bij, dus ik kan daar niks zinnigs over zeggen. Klein weekje eerder was ik wel bij Ajax-Benfica. Toen ik net door de kaartcontrole was werd ik teruggeroepen door een steward. Of ik mijn hoed af wilde zetten. Ik deed dat keurig. Toen keek hij erin en constateerde dat er geen cobra of een ander explosief in het hoofddeksel zat. De hoed was veilig. Ik zette mijn ouwe trouwe Borsalino op mijn totaal verbaasde hoofd. Ik mocht gewoon doorlopen. Eenmaal binnen voelde ik me verschrikkelijk onveilig. Ik wilde weg en vroeg aan een paar hardcore F-siders: “Weten jullie misschien een nooduitgang?”
