Deze week lag ik te lezen aan de Atlantische Oceaan. Een Nederlandse jongen werd door een geïrriteerde Franse meneer aangesproken op het feit dat hij het stokje van zijn zojuist verorberde waterijsje in het zand gooide. De Fransman wees hem op de prullenbakken en sommeerde hem het stokje daarin te deponeren. Ik vond het een grappig, enigszins ouderwets voorval. De aardige jongen, die hier met een groep vrienden is, vond dat ook. Ik legde hem later uit dat dit strand onderdeel is van een bijzonder natuurgebied en dat de bewoners daar godvergeten trots op zijn. En zuinig. Niemand laat iets achter. Het is elke avond brandschoon. Geen Vondelpark na een dag mooi weer.
Ik waarschuwde de jongens nog even vaderlijk voor de levensgevaarlijke oceaan, die hier veel slachtoffers maakt en ik wenste ze een prettige vakantie. Later vertelde ik een tikje balorig aan mijn vrouw dat de jongens uit welgestelde Nederlandse gezinnen kwamen en dat ze vanavond op de boulevard een onschuldige jongen zouden gaan doodslaan. Uiteraard nadat ze iets hadden gedronken. Ze hadden al geoefend in het Belgische Knokke. Ik had nog wel aan de kakkertjes gevraagd of ze niet bang waren voor de consequenties, maar ze kenden via hun ouders allerlei gewiekste topadvocaten, die er alles aan zouden doen dat ze eventueel in Nederland berecht zouden worden. En dat ze hun straf ook gewoon in ons land mogen uitzitten. Dan kan de familie namelijk gezellig op bezoek komen. Hoewel straf? Het wordt vast met een enkelbandje naar Minerva of Vindicat.
Ik ging verder in mijn boek over de Tweede Wereldoorlog in Wenen. Dus ook de Kristallnacht, het antisemitisme dat daar welig tierde en alle verschrikkingen en vernederingen die daarna volgden. Om niets werden mensen doodgeschopt. Toen het me even te veel werd legde ik het boek weg en keek ik routineus op mijn telefoon. Ik zag foto’s van mensen met Jodensterren op hun jas. Een mevrouw droeg zelfs een gestreept concentratiekamppakje. Dat maakte haar trouwens niet slanker. Ik schrok niet. Domweg omdat ik wist dat het om wauwelende wappies ging. Wappies die geen vaccinatie willen. Dat lijkt me hun goed recht. En dan is het heel logisch dat je je dan tijdens een demonstratie vergelijkt met de Joden in de nazitijd. Dat ligt voor de hand. Dat is smaakvol en historisch gezien volkomen juist. Daar is door deze club vast lang en breed over nagedacht.
Oké, ze willen niet gevaccineerd, maar bij dit soort beelden gun je sommige types wel een spuitje, dacht ik zacht. Zo’n verklede prikpsychopaat met een Jodenster! Het zal je geliefde maar zijn of je moeder of je vader of je broer…. Vaccinatiecarnaval. Misschien is dat het juiste woord.
Is het een idee om Jort Kelder te vragen dat als hij binnenkort een werkloos mannetje binnen zijn bedrijf heeft of die wat filmpjes wil maken waarin de wappies nog één keer helder wordt uitgelegd wat de Joden toen precies is overkomen? Of is Jort op dit moment harder nodig bij het succesvolle Bij1 dat ook op scheuren staat? Hoewel het bijna overleden CDA natuurlijk ook wel wat publicitaire hulp kan gebruiken. Maar ik denk dat Sywert van Lienden dat met zijn vuige vrienden Camille en Bernd gaat regelen. Om niet uiteraard. Of heeft hij die gestolen dertig miljoen inmiddels al terugbetaald?
Voor dat bedrag kan je zoon trouwens een stief kwartiertje de ruimte in. Dat is weer eens wat anders dan Mallorca. Zo’n reisje verruimt zo’n jongen zijn blik. Letterlijk en figuurlijk. Dan kan hij bijvoorbeeld zien dat ze op dit moment in Madagaskar moeten leven van een handje sprinkhanen per dag. Mensen die creperen en ook nog eens smachten naar een vaccinatie. Vaccinaties die er wel zijn, maar die ze niet krijgen. Ook al hebben wij in het volgevreten Westen miljoenen vaccins over. Die mogen niet in de armen van de armen. Europese regelgeving. Echt waar. Als al die idiote topadvocaten zich daar nou eens een tijdje in gaan verdiepen. Het is maar een idee.
