Leukste regel deze week? De mondkapjescrimineel Bernd Damme die vertelde dat hij iets relevants wilde bijdragen aan de samenleving, maar dat dit helaas is uitgemond in een nachtmerrie. Goeie tekst Bernd! We mogen hopen dat deze nachtmerrie nog lang niet voorbij is. Want ik begrijp dat de ooit door de heren Van Lienden, Damme en Van Gestel opgerichte stichting 21 miljoen van het criminele trio wil terugvorderen. Ik vrees dat als dat lukt er een groot gejuich door het land gaat. Misschien wil de koning dan een extra podcastje opnemen en zijn volk feliciteren. Mochten de oplichters voor hun mislukte misdaad achter de tralies verdwijnen dan kom ik graag een avondje in die bajes optreden. Om niet uiteraard.
Zal Ralph Hamers dan ook in dat cachot zitten? Onze voormalige ING-topman heeft toch iets met witwassen te maken gehad? Ik begrijp dat hij er alles aan doet om in die zaak niet bij de verdachten te horen. Waarom niet? Je was toch eindverantwoordelijke? Door jouw onoplettendheid moest de bank toch een stevige schikking van 775 miljoen betalen? En om de boel goed in de gaten te houden verdiende je toch een schofterig hoog salaris?
Hoog? Hoog? Dat zijn mijn woorden. Ralph zelf vond het maar een karig hongerloontje en wilde graag 50 procent loonsverhoging. Zijn toenmalige president-commissaris Jeroen van der Veer (da’s die vroegere Shell-engerd) vond het ook zielig voor Ralph en samen met een ander commissarisvriendje wilde hij wel helpen. Maar de boefjes werden teruggefloten door de verontwaardigde maatschappij en deze week tikte een tuchtrechter het inhalige trio ook nog even op de grabbelende graaivingers. Ik lees dat soort berichten met zoveel plezier.
Ik denk wel dat dat niet goed gevallen is op de golfclub. De hete aardappelen staan te koken van woede. Zoveel onrecht. Leukste passage? Onze Ralph speelde eredivisie en werd Jupiler League betaald. Keukenkastjesdivisie dus. Arme sloeber.
Gelukkig gebruikte hij niet het begrip Champions League. Dat wordt de laatste tijd veel te vaak gebruikt. Matthijs speelde Champions League, net als Tom Egbers en John de Mol met zijn zielige poppetjes-tv. Weet iedereen dat de Champions League georganiseerd wordt door de intens corrupte UEFA?
Hoe werkt zo’n loonsverhoging van zo’n bankbobo eigenlijk? Wie begint erover? Ralph zelf? Of belt Jeroen hem met de tekst: „Gaat het? Leef je nog? Is het druk bij de voedselbank? Lig je buiten in Ter Apel?”
Het meest ontroerd was ik deze week door Joan Franka. Zij is dat meisje dat ooit met een indianentooi het podium van het Eurovisie Songfestival op geschopt werd, om daar voor duizenden met vlaggetjes zwaaiende idioten een liedje te kraaien. Historisch vals. Ik schoot altijd in de lach als ik aan dat optreden dacht. Maar na haar op tv vertelde verhaal is dat anders. Ze was een kind en kreeg die tooi van een paar smakeloze omroepidioten op d’r kop gezet. En toen ze na het festival weg wilde bleek ze een contract te hebben waar ze jaren aan vast zat. Of de lieverd moest dertigduizend euro aan het omroeptuig terugbetalen.
Opeens dacht ik aan 1984. Ik had twee elpees bij een platenmaatschappij gemaakt en van beide exemplaren waren er 17 verkocht. Toen ik een plan had voor een derde plaat wilde de maatschappij niet. Ik begreep dat. Maar ik mocht niet weg. Ik zat nog vier jaar aan ze vast.
Toen ben ik zonder kloppen de kamer van de directeur binnen gewandeld. Hij was in vergadering met dikke mannen. Daar heb ik hem verteld dat ik me niet liet gijzelen door een platenboer en dat ik weg ging. Het contract werd op staande voet ontbonden. Lachend schudden we handen.
Twee weken later stond ik in een andere studio een plaat op te nemen. Die elpee kreeg een Edison en er werden meer dan 100.000 exemplaren van verkocht. Waarom ik zo makkelijk weg mocht? De dikke mannen zaten waarschijnlijk hun eigen salarissen en bonusjes te regelen. Ze kwamen lekker voor zichzelf op. Net als ik.
