Heerlijk verhaal over die Zwolse cardiologen die hun eigen huisbaas waren zonder dat het plaatselijke Isala-ziekenhuis het wist. En begrijp ik nou ook dat in die regio alle hartpatiënten een kastje in hun bast hebben omdat diezelfde dokters een moddervet contract hadden met een Duitse pacemakerboer? Dus bij het minste geringste ritselruisje kreeg je een implantaat. Zelfs als je hart wat harder klopte door een radeloze verliefdheid.
En waarom? Geld natuurlijk. Er moet geskied en het huis aan de Franse zuidkust is ook niet gratis en weet je wat een avondje knagen in de plaatselijke herberg De Librije kost? Vroeger maakte de dokter mensen beter. Nu vooral zichzelf.
Hoe zal dat gisteravond tijdens de voetbalwedstrijd Nederland-Argentinië zijn gegaan? Ik hoop dat alle sneller kloppende voetbalhartjes rond Zwolle het gered hebben. Geen idee wie gewonnen heeft, want ik schrijf dit stukje terwijl iedereen nog radeloos zit te gissen. De een zegt dat Argentinië wint omdat het voor de heilige Messi zijn laatste kans is om wereldkampioen te worden, terwijl anderen mij erop wijzen dat de goede oude Daley Blind de sprieten van de mat zal vreten om in het toernooi te blijven. Hoe het afgelopen is? U weet het nu. Ik ook.
Wel bijzonder dat eigenlijk niemand het meer heeft over de knekelvelden in de stadions. Niemand praat nog over de dooie slaven. En ook niet over de gewonde jongens, die van een steiger geflikkerd zijn en nooit meer kunnen lopen. Het gaat over het geloof van Gakpo en Depay, die met een bijbel onder hun kussen slapen. Depay steekt na een doelpunt zijn vingers in zijn oren omdat hij naar niemand anders wil luisteren dan god. En zijn zaakwaarnemer natuurlijk. Misschien is het een idee om zijn handen ook even voor zijn ogen te slaan om aan te geven dat hij niet ziet wat er allemaal daadwerkelijk gebeurt in Qatar. Hoewel dat volgens onze Zanger des Vaderlands Gordon allemaal wel meevalt. En omdat wij ons in het verleden massaal misdragen hebben in Suriname, Indonesië en Zuid-Afrika hebben we nu niet het recht om met ons eigenwijze vingertje naar Qatar en omstreken te wijzen. Dit raaskalde de valse zanger bij de EO aan een talkshowtafel, waarop een aardige dame, die ook gast was, gewoon opstapte en lekker naar huis ging. Meteen daarna ging de discussie niet over de wanstaltige mening van Gordon, maar over het feit of je mag opstappen bij een prietpraatprogramma als Op1. Of moet je de drie kilo lulkoek van Gordon nog een half uur slikken? Wat is erger: voetballen op een slavenkerkhof of het schofferen van Gordon, die als enige altijd keihard om zijn eigen grappen lacht?
Wie deze week ook keihard moest lachen was een knullig getekende Anne Frank op een gezellig Amsterdams kommetje. Het vermoorde meisje hield trots en vrolijk haar dagboekje vast. Inmiddels heeft de pottenbakker de kommen uit de handel gehaald en gaan ze een beetje geld naar een goed doel overmaken. Voor zo’n kom in de winkel is gaat ie toch door veel handen en wordt hij toch door meerdere ogen bekeken? En is er dan niemand die denkt: dit is een beetje onsmakelijk en ongepast? Nee dus. Net als bij dat reclamespotje van de Jumbo met die bouwvakkerspolonaise. In dit geval heet de pottenbakker Blond en zelden heeft een bedrijfje haar eigen naam zo waar gemaakt.
Zolang er nog clubjes Duitse neonazi’s plannen hebben om met veel geweld de Bondsdag te bestormen zou ik Anne Frank niet vrolijk laten lachen. En zeker niet met haar dagboek tegen zich aan.
Er komt een man bij de dokter en die vertelt over zijn depressiviteit die veroorzaakt wordt door alle ellende in de wereld. Honger, oorlog, vluchtelingen, angstige kinderen, corrupte voetbalbestuurders, het klimaat, kortom: de totale ondergang van onze planeet. Gevolg? Slapeloze nachten en hevige hartritmestoornissen.
De dokter luistert. Eerst naar de patiënt, dan naar zijn rikketik. De conclusie is snel getrokken. De patiënt krijgt een pacemaker. Hij wil hetzelfde model als Daley Blind.
