Meer columns

Racistische royal

Wie zal de racist zijn bij de Windsors? Charles? Camilla? Die ouwe Philip? Dat zal toch binnenkort wel naar buiten komen? Anders blijven wij maar gissen. Kan je er bij de Engelse bookmakers eigenlijk op gokken? En wie        levert het meeste op? Die Sarah Ferguson? Of telt die na haar scheiding niet meer mee? Maakt haar ex Andrew nog een kansje? Of heeft die vooral enthousiast gereageerd op het feit dat de volgende nazaat van Harry en Meghan een meisje is. Een meisje dat op een dag zestien wordt en dat hij er dan een kerstdiner lang naar mag koekeloeren. Hij kan niet wachten.

Ik ga iets bekennen. Toen die Meghan tegen Oprah over het kleurtje van de baby begon moest ik even drie keer met mijn oude ogen knipperen. Ik had bij haar tot nu toe nooit iets van kleur gezien. Tenminste……zoals Meghan eruitziet zo ziet heel Amsterdam eruit. Net als Leeuwarden en Venlo. Dat maakt de wereld zo gezellig.

Een vriend van mij had niet naar het interview met het verongelijkte setje gekeken en vroeg aan mij hoe het was. Ik vertelde hem dat het ronduit indrukwekkend was geweest en dat het maar heel even over de privé-besognes van het stel was gegaan. Meghan vond het onzin dat haar huwelijk zesendertig miljoen had gekost. Met twintig was ze ook dik tevreden geweest. Verder had de vrouw van Harry vooral indringend gesproken over haar zorgen over de oorlog in Jemen, het smelten van de ijskappen, de wereldwijde bosbranden, de bootvluchtelingenstroom, de vaccinatie-ongelijkheid, de onstilbare honger van miljoenen en uiteraard de dood van George Floyd. Later belde die vriend mij met de vraag met hoeveel flessen jenever achter mijn kiezen ik naar dat interview had zitten kijken. Bij hem had die Meghan het namelijk geen seconde over de wereld gehad. Uitsluitend over ordinair familiegereutel. Ik vond de racistische royal niet zo schokkend en wees hem op het feit dat elke Nederlands familie een fossiele oom of tante heeft die aanstaande woensdag op een eng rechts partijtje stemt. Normaal zwijg je zo’n familielid dood. Of in elk geval in coma.

We lachten nog wat over de lijsttrekkersdebatten. Vooral over Wopke die tegen Jeroen Pauw toegaf dat hij vroeger wel eens stickie had gerookt. Daar voegde hij tuttig aan toe dat hij daar niet trots op was. Dat laatste had een mutsig campagneteam hem ongetwijfeld ingefluisterd. Anders zou de achterban in Nijkerk schrikken. Terwijl iedereen weet: juist in Nijkerk rookt, snuift, spuit, slikt en drinkt iedereen zich het leplazarus. Anders is de welvaart nog zinlozer.

Wat Wopke had moeten zeggen? Dat dat jointje hartstikke lekker was en dat hij dat graag consumeerde in zijn jolige jongensjaren. Bij het Leidse Studentencorps Minerva. En dat zijn geheugen in die tijd veel beter was dan nu. Dat hij toen wel wist wat er in het verkiezingsprogramma van het CDA stond en hoe het met het minimumjeugdloon zat. Zoiets. Je moet trouwens nooit spijt hebben van je baldadige jongensjaren. Integendeel. Rond je twintigste gebeurt het. Dan try-out je voor de rest van de saaie rit die leven heet.

Neem een voorbeeld aan Dreetje Hazes. Die leeft zijn jeugd zoals een jeugd geleefd dient te worden. Niet één oude fiets, maar de hele stalling. Heerlijk toch? Zijn relatie knalde onlangs toen hij met zijn stiefmoeder hun geadopteerde ezeltjes op Bonaire bezocht. Over essentieel reizen gesproken. Geadopteerde ezeltjes. Dit moet verzonnen zijn.

Maar wie is de racistische Windsor? Daar gaat het voorlopig om. Daar trekken we uren zendtijd voor uit. De chocoladeletters knallen uit de kranten. Net als dat we de komende weken aan de buis gekluisterd zitten voor de perikelen van Mia Farrow en kindervriend Woody Allen. Vier uur docu vol familieroddels. Heerlijk toch?  Wij NRC-lezers en VPRO-leden in de grachtengordel zullen het gulzig tot ons nemen. Of ik ook ga kijken? Nee, te druk. Ik neem volgend jaar de tournee van cabaret-collega Martijn Koning over. En neemt u van mij aan: dat wordt een pittig klusje.

 
Website door JUST